ზაფხულში გავიარე პოლიმერული თიხის შემსწავლელი კურსი ქალთა ფონდში ,,სოხუმი". ვერასოდეს ვიფიქრებდი, რომ თიხით რაიმეს გაკეთებას შევძლებდი, თუმცა, როცა მაკა ჯიშკარიანის ჯგუფში მოხვდები, მალევე ხვდები, რომ შეუძლებელი არაფერია. ფონდში საოცარი გუნდი დამხვდა, გულისხმიერი, პროფესიონალი, ყველა დადებითი ადამიანური თვისებების მატარებელი ქალბატონების მთელი გუნდი, რომლებიც ყოველთვის მზად არიან გვერდით დაგიდგნენ.

ყველაფერი კი თითქოს შემთხვევით დაიწყო. პირადი ტრაგედიიდან გამომდინარე ვეძებდი ისეთ საქმეს, რომელიც ახალი გამოწვევა იქნებოდა ჩემთვის და მთლიანად მომიცავდა. თავიდან ეპოქსიდის ხელოვნებით დავინტერესდი, მოვიძიე ინფორმაცია, შევიძინე საჭირო მასალა, ინვენტარი და დავიწყე. მშვენივრად ჩავერთე და შედეგმაც არ დააყოვნა. ყველამ მომიწონა, ფინანსურადაც გაამართლა.

ამ ეიფორიაში რომ ვიყავი, ჩემმა ერთგულმა მეგობარმა და არაჩვეულებრივმა ადამიანმა - ნინო მარუაშვილმა პოლიმერულ თიხაზე ჩამომიგდო სიტყვა და მიმართულებაც მომცა, სად მივსულიყავი და ისიც ამიხსნა, რომ თუ სამკაულის ხაზს ავირჩევდი, ეპოქსიდისა და პოლიმერული თიხის სინთეზი საინტერესო და შემოსავლიანი იქნებოდა. ასე აღმოვჩნდი ფონდში ,,სოხუმი".

სამკაულის გარდა ძალიან გამიტაცა ჭიქის დეკორის ხელოვნებამ. ეს არის საქმე, რომელიც ჩემია, ესთეტიკური სიამოვნების გარდა, საოცარ სულიერ სიმშვიდეს მგვრის და ეკონომიურადაც საკმაოდ შემოსავლიანია. ერთია მხოლოდ - დრო არასოდეს მყოფნის და ძირითადად ღამე ვმუშაობ.

ყველა ქალს, რომელსაც სილამაზის აღქმა შეუძლია, ვისაც ოდნავაც კი რაიმე გამოსდის საკუთარი ხელით, ვურჩევდი, გამოენახათ დრო, სულ ცოტა მაინც, სულის მოთხოვნის დასაკმაყოფილებლად, დაკავდეთ საყვარელი საქმით, ეს უდიდესი სიამოვნებაა და როცა სხვა ადამიანი შენი ხელით, რუდუნებით შექმნილ ნივთს სიამოვნებით ატარებს, ამაზე უკეთესი რა უნდა იყოს."

Facebook